(ต่อจาก "วิดพื้นอาทิตย์ที่สาม (เอ๊ะ เอ๊ะ อาจมีลุ้น)" ศุกร์ที่แล้ว ทั้งซีรี่ส์กด label pushup)
ข่าวใหญ่อีกอันหนึ่งก็คือ คุณอุ้ย น้องชายภรรยาผม เขาวิดพื้น 100 ครั้งได้อยู่แล้ว บ้านนี้แข็งแรงทุกคน (พ่อตาผมวิ่งมินิมาราธอนเรื่อยๆ) หวังว่าลูกๆผมจะได้ยีนแข็งแรงของแม่มาเยอะๆ
เริ่มอาทิตย์ที่สี่ด้วยความไม่มั่นใจอย่างยิ่ง เพราะเซ็ทสุดท้ายของทุกวันดูเยอะ และเป็นหวัดเลยคิดว่าร่างกายอาจไม่พร้อม
วันจันทร์ เขาให้ทำ 5 เซ็ท ประกอบด้วย 21, 25, 21, 21, และอย่างน้อย 32 ครั้ง ก็ทำได้พอดีเป๊ะอีกแล้วเหมือนจันทร์ที่แล้ว แล้วเพิ่มให้ได้อีก 10 ครั้งหลังเอาเข่าลงพักแป็บหนึ่ง วันอังคารพัก แขนไม่เจ็บ
วันพุธ ต้องทำ 5 เซ็ทดังนี้ 25, 29, 25, 25, และอย่างน้อย 36 ครั้ง ก็ไม่มั่นใจเหมือนปกติ แต่ผมพบความลับว่า ถ้าทำไปเรื่อยๆ แล้วมองไปข้างหน้าทีละ 5 ครั้งจะทำให้กำลังใจไม่เสียมาก ปรากฏว่าทำได้มากกว่าที่คิด คือได้ครบตามเกณฑ์ 25, 29, 25, 25, 36 แล้วแถมได้อีก 14 และ 10 ครั้งหลังหยุดพักหายใจหน่อยนึง วันพฤหัสแขนไม่เจ็บ
วันศุกร์ เห็นเซ็ทแล้วก็ไม่ค่อยมั่นใจอีกแล้ว เพราะต้องทำ 29, 33, 29, 29, และอย่างน้อย 40 พอทำ 4 เซ็ทแรกได้ครบก็ล้า เลยพักนานกว่าสองนาทีโดยชวนธีธัชคุยเรื่องหุ่นยนต์เพราะเปิด HBO และมีหนังเรื่อง Bicentennial Man ฉายอยู่ พักได้เกือบๆสี่นาที ก็มาเริ่มเซ็ทสุดท้าย ปรากฏว่าได้ต่ำกว่าเกณฑ์ไป 3 ครั้งคือได้ 37 เท่านั้น ไม่ไหวจริงๆเข่าตกพื้นเลย แขนหยุดทำงาน (ลืมท่องคาถา "ตายเป็นตายฯ" แบบศุกร์ที่แล้ว) พักต่ออีกหน่อยแล้ววิดแถมได้อีก 18 และ 10 ครั้ง
คิดว่าน่าจะทำอาทิตย์ที่ 5 ต่อได้เพราะสอบตกไปนิดเดียว เขาให้ทำ exhaustion test อีกว่าทำได้มากที่สุดกี่ครั้งเพื่อจะได้เลือกโปรแกรมอาทิตย์ต่อไปถูก ผ่านมา 2/3 ของทางแล้ว แต่จำนวนเซ็ทของอาทิตย์ต่อๆไปมากขึ้นอีก ดูแล้วกลัว
ผมดีใจมาก ที่มีบางท่านเมล์มาบอกผมว่าได้ทำตามแผนวิดพื้นเดียวกันนี้เพราะได้ยินมาจากผม สำหรับท่านที่อยากทำแต่วิดพื้นไม่ได้ อย่าลืมว่าท่านสามารถเริ่มได้ด้วยการให้เข่าติดพื้น หรือแทนที่จะวิดกับพื้นให้วิดกับกำแพงก่อนก็ได้นะครับ พอแขนและหน้าอกมีแรงมากขึ้น ก็วิดด้วยเข่าลอยได้ ดูรูปการวิดที่ถูกต้องที่หน้านี้ครับ
1 comment:
ขอบคุณครับ สำหรับบทความดีๆ
Post a Comment