วิดพื้นอาทิตย์ที่สาม (เอ๊ะ เอ๊ะ อาจมีลุ้น)

(ต่อจาก "วิดพื้นอาทิตย์ที่สอง (ต้นร้าย ปลายเกือบเจ๊งกะบ๊ง)" ศุกร์ที่แล้ว ทั้งซีรี่ส์ต้องกด label pushup)

ก่อนอื่นข่าวใหญ่ที่สุดคือคุณอ้อภรรยาผม ไปทดลองออกกำลังกายตามโปรแกรม Two Hundred Situps ตามที่ผมลิงค์ไว้ศุกร์ที่แล้ว เธอเริ่มทำทดสอบ ก็ได้ 78 ครั้งแล้ว เลยกระโดดไปโปรแกรมอาทิตย์ที่สามเลย ตอนนี้ปลายอาทิตย์เธอทำได้ 110 แล้ว ผมรู้ว่าคุณอ้อแข็งแรงแต่ไม่คิดว่าแข็งแรงถึงระดับนี้ สังเกตว่าเธอเริ่มออกกำลังกายมากขึ้นมาประมาณเกือบเดือน และรอบเอวเริ่มลดลงแล้ว (แข็งแรงอย่างนี้มีลูกแค่สามคน น่าเสียดายนะอ้อ น่าจะเพิ่มอีกสักสาม)

มีคนถามผมว่าถ้าวิดพื้นไม่ได้เลยสักครั้ง จะทำยังไง โปรแกรมนี้บอกว่าให้วิดพื้นแบบให้เข่าแตะพื้นก่อนก็ได้ พอแข็งแรงขึ้น ก็ให้วิดแบบเข่าลอย ถ้าใครสนใจอาจเริ่มแบบนั้นก่อนก็ได้ ไม่งั้นถ้าแก่เกินแล้วจะไม่ได้สะสมกล้ามเนื้อไว้เสื่อมตอนแก่ขึ้นไปอีก

ก่อนเริ่มอาทิตย์ที่สาม เขาให้ทำการทดสอบตัวเองโดยให้วิดไปเรื่อยๆจนไม่ไหว ผมก็ทำเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้วหลังจากกลับมาจากทริปป่าชายเลนโรงเรียนบ้านพลอยภูมิ ปรากฎว่าได้ 30 ครั้ง ก็มีความก้าวหน้าพอควร เพราะทำเพิ่มมาจาก 15 เมื่อตอนเริ่มโปรแกรมสองอาทิตย์ที่แล้ว (ถ้าจะทำนายแบบ Computer Consultant อย่าง Gartner  ก็จะใช้การโตแบบ exponential: เพิ่มสองเท่าทุกสองอาทิตย์ หมดหกอาทิตย์ก็ได้ 120 ครั้งพอดี ฮ่า ฮ่า คงได้หรอก)

พอได้จำนวนครั้ง เราก็ไปดูว่าเราควรจะทำตามโปรแกรมไหนต่อ ปรากฎว่าทำตามคอลัมน์ขวาสุดซึ่งหนักสุด ดูๆแล้วคิดท้อว่าไม่น่าจะไหว โดยเฉพาะวันสุดท้าย

วันจันทร์ เขาให้ทำ 5 เซ็ท คือ 14, 18, 14, 14, และอย่างน้อย 20 ครั้ง ปรากฎว่าผมทำได้พอดีเป๊ะ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ทำได้ครบสำหรับเซ็ทประจำวันจันทร์  ตอนเย็นไปตีแบดได้ reflex เหมือนเดิม วันอังคารไม่เจ็บแขน  อ้อบอกว่าร่างกายมันปรับปรุงตัวเองอยู่แต่สมองไม่รู้ตัว

วันพุธ บอกให้ทำ 20, 25, 15, 15, และอย่างน้อย  25 ผมเห็นแล้วก็ค่อนข้างหมดหวัง แต่ก็ก้มหน้าก้มตาทำไปเรื่อยๆ  พอทำสองเซ็ทแรกได้สำเร็จ ใจเริ่มฮึกเหิม แรงมาเพิ่ม เลยทำได้ครบและเกิน minimum ไปอีกหน่อย คะแนนสุดท้ายได้ 20, 25, 15, 15, 30 (whoo-hoo!) และ 10 เป็นของแถม (yippy!) หลังจากหายใจเข้าลึกๆสักพักหลังเซ็ทสุดท้าย  วันนี้ adrenaline ตามด้วย endorphin ต้องหลั่งออกมาเยอะแน่ ดีใจนอนเป็นสุข

วันพฤหัสแขนไม่เจ็บ

วันศุกร์ ให้ทำ 22, 30, 20, 20, และอย่างน้อย 28 ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะรอดไหม ก่อนทำเลยเดินสูด oxygen ลึกๆอยู่นานหลายนาที พอเริ่มทำก็รู้สึกไม่แข็งแรงเหมือนวันพุธ จบไปสี่เซ็ทแรกก็ล้าแล้ว ใจก็คิดว่ายังเหลืออีกตั้ง 28 ครั้งจะทำไงดีหว่า ในที่สุดก็เลยท่องคาถา "ตายเป็นตาย เจ๊งเป็นเจ๊ง ข้าจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด" หลายรอบจนเป็นสมาธิตื้นๆ แล้วก็วิดพื้นต่อไปเรื่อยๆ จบแหมะที่ 28 พอดี เลยนอนหอบอยู่พักแล้วพยายามแถม ก็ได้เพียง 3 ครั้ง แล้วหายใจพัก แล้วแถมได้อีก 7

Endorphin เต็มตัว สบาย

มาครึ่งทางแล้ว แต่อาทิตย์ต่อๆไปดูโหดมากขึ้นเรื่อยๆ แต่คงต้องพยายามทำต่อไป เผื่อจะสำเร็จ