ธัญญา: เทพธิดาพยากรณ์

วันนี้คุณปองเจ้าของร้านกาแฟใกล้โรงเรียนอนุบาลบ้านพลอยภูมิมาขอให้ธัญญา (ลูกสาวคนเล็กของผม อายุ 2 ขวบ) ใบ้หวยให้

คุณปองถามว่าน้องนับได้หรือยัง พอผมบอกว่ายังไม่ได้ คุณปองก็เอาโทรศัพท์มือถึอส่งให้ บอกว่าให้กดสองปุ่ม

ธัญญากด "85" แล้วคุณปองก็เอาโทรศัพท์คืนไป บอกว่าถ้าหาเจอจะซื้อ ไม่รู้คุณปองซื้อหรือเปล่า

ตอนกลางวันกินข้าว ผมกับภรรยาก็เล่าให้น้องๆที่ที่ทำงานฟัง

พอตอนบ่าย น้องเติ้งที่ทำงานก็บอกผมว่า ธัญญาใบ้หวยเก่ง เลขท้ายสองตัวออก "58" ผมได้ทีก็เลยโม้ใหญ่ว่า เนี่ยถ้าฟังธัญญาแล้วซื้อหวยต้องรวยแน่ๆ พี่นี (พี่เลี้ยงธัญญา) ก็บอกว่าไม่บอกเขาก่อน ไม่งั้นเขาคงจะซื้อทั้ง 85 และ 58 และคงจะถูกแล้ว

ไว้ใกล้ๆงวดหน้าจะให้ธัญญามาใบ้ใหม่นะครับ

ปล.

1. เวลาผ่านไปสักพัก พี่นีก็เข้าถึงสัจธรรมว่า "เออเนอะ เวลาใบ้ผิดก็ไม่เคยพูดถึง"

2. ภาพประกอบคือธัญญาพยายามทานโกโก็เย็น(ที่ดูดมาจากแก้วของแม่)ที่ติดอยู่ตามหน้าให้เกลี้ยงเกลา

3. ความน่าจะเป็นที่จะใบ้เลขสองตัวให้ถูกเป๊ะ = 1/100 ความน่าจะเป็นที่จะใบ้สองตัวแต่ไม่แคร์ว่าตัวเลขจะสลับไหม = 1/50

4. มีคนบอกว่าการซื้อหวย เป็นภาษีของคนที่ไม่เก่งเลข แต่ความเห็นของผมก็คือมันคือความบันเทิงรูปแบบหนึ่งที่คนเอาเงินไปแลกกับความตื่นเต้นเล็กๆน้อยๆ ถ้าไม่บ้าเล่นจนหมดตัวก็น่าจะไม่เลวร้ายไปกว่าความบันเทิงหลายๆอย่าง เช่น ละครหลังข่าว เหล้า บุหรี่ (อืมอบายมุขทั้งนั้นเลยนี่หว่า)

5. ผมซื้อหวยไม่น่าจะเกินสิบครั้งในชีวิต ส่วนใหญ่เป็นการซื้อเพื่อเพิ่มความเชื่อมั่นให้คนที่มาขอให้ผมใบ้หวยให้ และจะได้หัวเราะเวลาทุกคนถูกกิน (แต่ผมเคยใบ้ถูกหนึ่งครั้งโดยไม่ได้ตั้งใจ)

6. ผมเคยเขียนเกี่ยวกับหวยไว้ในอดีตบ้างในลิงค์เหล่านี้